گزیده ای از بیانات حضرت امام خامنه ای (س) در دیدار با مردم آذربایجان

---

ایمان اسلامى، غیرت ایمانى، شجاعت، اهل اقدام بودن، پیشرو بودن، صف‌شکن بودن، کارهاى برجسته و نوآورى در راه اهداف والا انجام دادن، زمان را شناختن، موقعیّت را شناختن، و کار متناسب با موقعیّت را انجام دادن، یکى از برکات و آثار بیست‌ونهم بهمن بود که خصلتهاى برجسته‌ى مردم تبریز و آذربایجان را در آیینه‌ى تاریخ مجسّم کرد.
آن کسانى که این حادثه [نوزدهم دی قم] را به‌وجود آوردند، خواستند نگذارند این حادثه زنده بماند، باید فراموش بشود؛ ناگهان از  یک نقطه‌ى دوردست از قم،  یعنى از تبریز، مردم به‌پا میخیزند و آن حادثه‌ى قم را زنده نگه میدارند.
بدانید هیچ حادثه، مانع و قدرت بزرگى وجود ندارد که بتواند در مقابل اراده‌ى راسخ یک ملّت مقاومت کند.
کسانى نشسته‌اند دارند طرّاحى میکنند که اقوام ایرانى را در مقابل هم قرار بدهند؛ پیام اتّحاد، همدلى، همدردى، همگامى بیست‌ونهم بهمن از یادمان نرود.
همچنان‌که انقلاب ما به اعتراف حتّى دشمنان، در طول تاریخِ انقلابها نظیر نداشت از جهات مختلف، بزرگداشت سالگرد این انقلاب هم در هیچ‌جاى دنیا نظیر ندارد.
شعارهایى که مردم میدهند، چه‌جور شعارهایى است؟ شعارهاى ایستادگى در خطّ مستقیم انقلاب در سراسر کشور، شعارها شعارهاى ایستادگى است.
پیام را از شعارهاى مردم باید گرفت. دو پیام در این راهپیمایى‌هاى بیست‌ودوّم بهمن وجود داشته است: یکى پیام استقامت، یکى پیام وحدت.
ملّت ایران در انقلاب گفت، در حوادث بعدى گفت، در جنگ تحمیلى گفت، در این بیست‌ودوّم بهمن گفت: ما تسلیم زورگویى و باج‌خواهى آمریکا نخواهیم شد.
یک عدّه سعى نکنند چهره‌ى آمریکا را بزک کنند، آرایش کنند، زشتى‌ها و وحشت‌آفرینى‌ها و خشونتها را از چهره‌ى آمریکا بزدایند در مقابل ملّت ما، به‌عنوان یک دولت علاقه‌مند، انسانْ‌دوست معرّفى کنند؛ اگر سعى هم بکنند، سعى‌شان بى‌فایده است.
اینها [آمریکایی‌ها] از اوّل انقلاب تحریم را شروع کردند. در اوایل انقلاب هرکس خواست علیه انقلاب یک کارى بکند، آمریکایى‌ها از او حمایت کردند. چپ بود،  راست بود، نظامى بود، غیر نظامى بود، برایشان فرقى نمیکرد؛ هر کسى علیه نظام جمهورى اسلامى انگیزه‌اى داشت هرچه توانستند، کمک کردند.
من امسال روز اوّل سال ۹۲ در مشهد در جوار مرقد ثامن‌الحجج اعلام کردم؛ گفتم من حرفى ندارم؛ بعضى از مسئولین و دولتمردان – دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت – فکر میکنند در قضیّه‌ى هسته‌اى ما با آمریکایى‌ها مذاکره کنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلى خب، اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاکره کنید؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتى نمیکنم امّا خوشبین نیستم.
ملّت ایران در این راهپیمایى بیست‌ودوّم بهمن به همه‌ى ما خواستند بگویند: ملّت ایران ایستاده است، در مواجهه‌ى با دشمن احساس ضعف نکنید.
مسئله‌ى هسته‌اى بهانه است براى دشمنى؛ مسئله‌ى هسته‌اى هم اگر یک روزى – حتّى به فرض محال – بر طبق نظر آمریکا حل بشود، باز یک مسئله‌ى دیگرى دنبال آن مى‌آید.
کارى که وزارت‌خارجه‌ى ما و مسئولین دولتى ما شروع کردند، ادامه پیدا خواهد کرد؛ ایران آنچه را قرار گذاشته است و عهد کرده است نقض نخواهد کرد. البتّه مسئولین تلاش خودشان را بکنند، کار خودشان را بکنند، امّا آمریکایى‌ها با انقلاب اسلامى دشمنند، با جمهورى اسلامى دشمنند، با این پرچمى که شما مردم بلند کردید دشمنند و این دشمنى با این چیزها فرو نخواهد نشست.
علاج مقابله‌ى با این دشمنى [آمریکایی‌ها] هم فقط یک‌چیز است و آن، تکیه‌ى به اقتدار ملّى و به توان داخلى ملّى و مستحکم کردن هرچه بیشتر ساخت درونىِ کشور [است]. هرچه در این زمینه ما کار بکنیم، کم است.
علاج مشکلات کشور پیمودن راه اقتصاد مقاومتى است؛ یعنى تکیه به درون. چشم را ندوزیم به دست دیگران.
دنیا به ما احتیاج دارد؛ به قدرى که دنیا به ما احتیاج دارد، ما به دنیا احتیاج نداریم.
اگر چنانچه ما بر روى توان خودمان تکیه کنیم، استقامت آنها [آمریکایی‌ها] در هم خواهد شکست؛ این را بدانند. تا وقتى که ما چشممان به دست دیگران باشد، دنبال این باشیم که کدام مقدار از تحریمها کم شد، کدام مقدار چنین شد، فلان حرف را فلان مسئول آمریکایى گفت یا نگفت – تا وقتى دنبال این حرفها باشیم – به جایى نمیرسیم.
مسئولین هم به نیروى داخلى تکیه کنند؛ از مسئولین هم میخواهیم به مردم اعتماد کنند، به نیروى داخلى اعتماد کنند، سعى کنند این سرچشمه‌ى فیّاض تمام نشدنى را در داخل، خروشان و فروزان و جوشان کنند.
به توفیق الهى اهداف آمریکا و استکبار جهانى نسبت به ایران و جمهورى اسلامى و ملّت ایران اهدافى است که دیر یا زود شکست خواهد خورد.